Nueva Pescanova demanda unha exdirectiva que marchou á competencia e fichou por Profand, pero perde no TSXG

A responsable de Proxectos da Oficina de Transformación Estratéxica de Nueva Pescanova, un posto clave, deixou o grupo pesqueiro en xuño de 2023 para fichar por Profand, rival directo, e foi demandada por incumprir o pacto de non competencia asinado, que tiña unha duración de dous anos

Imagen de la sede central de Nueva Pescanova en Chapela (Redondela)

Imagen de la sede central de Nueva Pescanova en Chapela (Redondela)

Guerra no xulgado entre Nueva Pescanova e unha directiva que fichou pola competencia directa, nada menos que Profand, que acaba de desbancar á filial de Abanca do podio nacional entre as compañías pesqueiras por volume de negocio. E todo, sen saír de Vigo. Primeiro o Xulgado do Social número dous da cidade olívica, que absolveu á directiva, e agora o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, encargáronse de darlle a razón á traballadora, cuxo posto era especialmente delicado en Nueva Pescanova, o de responsable de Proxectos da Oficina de Transformación Estratéxica.

Unha recente sentenza da sala do Social do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia á que tivo acceso Economía Digital Galicia desestima o recurso de suplicación interposto por Nueva Pescanova contra a sentenza do Xulgado do Social de Vigo. O caso centrábase na validez dun pacto de non competencia poscontractual asinado entre ambas partes. A cláusula que permitía á empresa decidir unilateralmente se aplicaba ou non o pacto tras a baixa voluntaria da traballadora foi declarada nula por falta de reciprocidade. O tribunal conclúe que esta facultade exclusiva da empresa vulnera o carácter bilateral do pacto e os principios legais aplicables.

Un fichaxe entre competidores

A sentenza recolle a secuencia do que supón un auténtico fichaxe dun directivo entre competidores, rivais directos no negocio do conxelado, neste caso. A directiva incorporouse en marzo de 2022 a Nueva Pescanova como responsable de proxectos da Oficina de Transformación, dentro da Dirección Corporativa de Estratexia e M&A. Un ano despois, en xuño do 23, comunicou a súa baixa voluntaria da empresa con sede en Chapela. En nada, segundo apunta a sentenza, incorporábase a Profand, coa categoría profesional de senior business analyst, dentro do departamento de Sistemas e baixo a dependencia e xerarquía dun director de Sistemas e Tecnoloxía. A directiva viu incluso o seu salario algo rebaixado.

A cuestión é que o asunto acabou no xulgado polos acordos de non competencia asinados cando se incorporou a Nueva Pescanova. O acordo tiña unha duración de dous anos desde a extinción da relación laboral, e fixaba determinadas cuestións a cumprir entre empresa e traballadora, pero establecía certa discrecionalidade para o grupo pesqueiro.

O pacto de non competencia

“A traballadora absterase de prestar servizos comerciais ou de calquera outro tipo directa ou indirectamente a calquera persoa, negocio ou empresa que compita directamente co negocio da empresa e do grupo Nueva Pescanova; e en concreto para dentro das grandes empresas do sector da pesca”, sinalaba o acordo asinado, que establecía que, “en compensación por este compromiso de non competencia poscontractual, a traballadora percibirá ao cesamento da súa relación laboral unha cantidade bruta igual a unha anualidade do salario fixo que viñese percibindo no momento da extinción”.

Para que o acordo de non competencia tivese plenos efectos era necesario o cumprimento dun período mínimo de permanencia da traballadora no grupo de polo menos dous anos. E en caso de extinción da relación laboral por decisión unilateral da traballadora antes de cumprirse dito prazo, “a empresa poderá optar por aplicar ou non a presente cláusula de non competencia coa compensación prevista”. E Nueva Pescanova fixoo.

As consecuencias

En atención ao exposto, di a sentenza do TXSG, “nesta cláusula adicional, en canto que deixa en mans da empresa o cumprimento ou non, da prohibición de concorrencia, debe declararse nula, por falta da adecuada reciprocidade e quedar a vontade da empresa demandante ao cumprimento da mesma”. Ou o que é o mesmo, explican os maxistrados na sentenza da Sala do Social do TSXG, “é a empresa a que unha vez despois de que a traballadora comunique a súa decisión de causar baixa voluntaria pode decidir se esixe ou non o cumprimento da prohibición”.

A sentenza confirma íntegramente a resolución de instancia, do xulgado do Social de Vigo. Segundo o estipulado no pacto de non competencia poscontractual, o incumprimento por parte da directiva tiña consecuencias: o cese inmediato da actividade na empresa competidora, a devolución das cantidades percibidas e incluso unhaindemnización por danos e prexuízos para Nova Pescanova. Non foi o caso. Tampouco a ollos do TSXG.

Comenta el artículo
Avatar

Historias como esta, en su bandeja de entrada cada mañana.

O apúntese a nuestro  canal de Whatsapp

Deixa unha resposta