Actualizado
Nueva Pescanova demanda unha exdirectiva que marchou á competencia e fichou por Profand, pero perde no TSXG
A responsable de Proxectos da Oficina de Transformación Estratéxica de Nueva Pescanova, un posto clave, deixou o grupo pesqueiro en xuño de 2023 para fichar por Profand, rival directo, e foi demandada por incumprir o pacto de non competencia asinado, que tiña unha duración de dous anos

Imagen de la sede central de Nueva Pescanova en Chapela (Redondela)
Guerra no xulgado entre Nueva Pescanova e unha directiva que fichou pola competencia directa, nada menos que Profand, que acaba de desbancar á filial de Abanca do podio nacional entre as compañías pesqueiras por volume de negocio. E todo, sen saír de Vigo. Primeiro o Xulgado do Social número dous da cidade olívica, que absolveu á directiva, e agora o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, encargáronse de darlle a razón á traballadora, cuxo posto era especialmente delicado en Nueva Pescanova, o de responsable de Proxectos da Oficina de Transformación Estratéxica.
Unha recente sentenza da sala do Social do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia á que tivo acceso Economía Digital Galicia desestima o recurso de suplicación interposto por Nueva Pescanova contra a sentenza do Xulgado do Social de Vigo. O caso centrábase na validez dun pacto de non competencia poscontractual asinado entre ambas partes. A cláusula que permitía á empresa decidir unilateralmente se aplicaba ou non o pacto tras a baixa voluntaria da traballadora foi declarada nula por falta de reciprocidade. O tribunal conclúe que esta facultade exclusiva da empresa vulnera o carácter bilateral do pacto e os principios legais aplicables.
Un fichaxe entre competidores
A sentenza recolle a secuencia do que supón un auténtico fichaxe dun directivo entre competidores, rivais directos no negocio do conxelado, neste caso. A directiva incorporouse en marzo de 2022 a Nueva Pescanova como responsable de proxectos da Oficina de Transformación, dentro da Dirección Corporativa de Estratexia e M&A. Un ano despois, en xuño do 23, comunicou a súa baixa voluntaria da empresa con sede en Chapela. En nada, segundo apunta a sentenza, incorporábase a Profand, coa categoría profesional de senior business analyst, dentro do departamento de Sistemas e baixo a dependencia e xerarquía dun director de Sistemas e Tecnoloxía. A directiva viu incluso o seu salario algo rebaixado.
A cuestión é que o asunto acabou no xulgado polos acordos de non competencia asinados cando se incorporou a Nueva Pescanova. O acordo tiña unha duración de dous anos desde a extinción da relación laboral, e fixaba determinadas cuestións a cumprir entre empresa e traballadora, pero establecía certa discrecionalidade para o grupo pesqueiro.
O pacto de non competencia
“A traballadora absterase de prestar servizos comerciais ou de calquera outro tipo directa ou indirectamente a calquera persoa, negocio ou empresa que compita directamente co negocio da empresa e do grupo Nueva Pescanova; e en concreto para dentro das grandes empresas do sector da pesca”, sinalaba o acordo asinado, que establecía que, “en compensación por este compromiso de non competencia poscontractual, a traballadora percibirá ao cesamento da súa relación laboral unha cantidade bruta igual a unha anualidade do salario fixo que viñese percibindo no momento da extinción”.
Para que o acordo de non competencia tivese plenos efectos era necesario o cumprimento dun período mínimo de permanencia da traballadora no grupo de polo menos dous anos. E en caso de extinción da relación laboral por decisión unilateral da traballadora antes de cumprirse dito prazo, “a empresa poderá optar por aplicar ou non a presente cláusula de non competencia coa compensación prevista”. E Nueva Pescanova fixoo.
As consecuencias
En atención ao exposto, di a sentenza do TXSG, “nesta cláusula adicional, en canto que deixa en mans da empresa o cumprimento ou non, da prohibición de concorrencia, debe declararse nula, por falta da adecuada reciprocidade e quedar a vontade da empresa demandante ao cumprimento da mesma”. Ou o que é o mesmo, explican os maxistrados na sentenza da Sala do Social do TSXG, “é a empresa a que unha vez despois de que a traballadora comunique a súa decisión de causar baixa voluntaria pode decidir se esixe ou non o cumprimento da prohibición”.
A sentenza confirma íntegramente a resolución de instancia, do xulgado do Social de Vigo. Segundo o estipulado no pacto de non competencia poscontractual, o incumprimento por parte da directiva tiña consecuencias: o cese inmediato da actividade na empresa competidora, a devolución das cantidades percibidas e incluso unhaindemnización por danos e prexuízos para Nova Pescanova. Non foi o caso. Tampouco a ollos do TSXG.