As empresas galegas non se opoñen a mellores condicións laborais, senón a reformas que non respectan o diálogo, a realidade de cada sector e a lóxica produtiva.
As imaxes de hectáreas calcinadas, aldeas ameazadas e equipos de extinción desbordados repítense como unha dolorosa rutina que erosiona non só a paisaxe, senón tamén a confianza na nosa capacidade colectiva para xestionar un recurso estratéxico.
O desenvolvemento económico non pode desligarse dos piares que sosteñen unha sociedade xusta e cohesionada: o benestar das persoas, a equidade territorial, a transparencia institucional e o fortalecemento do tecido produtivo desde a base.
A reputación debe forxar a base do apoio social á implantación de novas empresas e especialmente á industria, como base do noso desenvolvemento presente e futuro
