As empresas non pedimos privilexios, pedimos regras claras e sinxelas que permitan competir e crecer; as administracións, en todos os seus niveis, deben asumir que simplificar non é renunciar a controis lexítimos, senón mellorar a súa eficiencia e a súa eficacia.
A implantación de calquera proxecto enfróntase a un camiño cheo de obstáculos, moitos deles máis ideolóxicos que técnicos; parece que unha consigna preconcibida pesa máis que un proxecto que cumpre unha normativa esixente e que supón unha oportunidade de desenvolvemento para Galicia.
O futuro da conectividade aérea de Galicia pasa por unha coordinación integrada; non podemos seguir vendo os nosos aeroportos como entidades illadas que compiten entre si.
As empresas galegas non se opoñen a mellores condicións laborais, senón a reformas que non respectan o diálogo, a realidade de cada sector e a lóxica produtiva.
As imaxes de hectáreas calcinadas, aldeas ameazadas e equipos de extinción desbordados repítense como unha dolorosa rutina que erosiona non só a paisaxe, senón tamén a confianza na nosa capacidade colectiva para xestionar un recurso estratéxico.
O desenvolvemento económico non pode desligarse dos piares que sosteñen unha sociedade xusta e cohesionada: o benestar das persoas, a equidade territorial, a transparencia institucional e o fortalecemento do tecido produtivo desde a base.
A reputación debe forxar a base do apoio social á implantación de novas empresas e especialmente á industria, como base do noso desenvolvemento presente e futuro
