Norvento, Agroamb e a consultora Medrar tamén se baixan do proxecto de biogás tras a renuncia de Carmen Lence.

A renuncia do Grupo Lence deixa no aire o maior proxecto galego para o tratamento de puríns e a súa transformación en biocombustibles. Carmen Lence, CEO do principal grupo lácteo da comunidade, anunciou este xoves a súa decisión de abandonar esta iniciativa que impulsaba xunto ás súas socias Norvento, Agroamb Prodalt e Medrar Smart Solutions para levantar unha planta de biogás xunto ás súas instalacións de O Ceao.

“Para aforrarlle á sociedade esta película tan repetida, e aos que ían comprar o colete de Non aos cheiros de LuGaz, 10 euros, Grupo Lence abandona o proxecto LuGaz“, apuntaba a empresaria galega a través dunha columna de opinión no xornal El Progreso. «Non estamos dispostos a ser os protagonistas da mesma película que xa vimos ata a saciedade onde os únicos beneficiados son os que pretenden facer política a costa da reivindicación de turno», explicaba, en relación ante os primeiros coletazos dunha contestación veciñal, tras a cal ve intencións partidistas.

A decisión do Grupo Lence deixa no aire este proxecto que levaba aparellada unha inversión de nove millóns de euros e que xa conseguira asegurarse arredor de sete millóns en concepto de axudas europeas. E é que o Grupo Lence xogaba un papel clave nesta iniciativa.

Así era o consorcio

A firma era o principal accionista do consorcio ao controlar unha participación do 60%, superior ao 20% de Norvento, o 19% de Agroamb Prodalt e o 1% da startup Medrar Smart Solutions, segundo aseguran fontes coñecedoras do proceso. Ademais, esta planta de biogás con capacidade para procesar ata 55.000 toneladas anuais de puríns ubicaríase nunha parcela anexa á planta láctea do Grupo Lence en O Ceao.

A propia Carmen Lence comunicou a renuncia do grupo tras falalo previamente co resto de responsables da empresa do consorcio. A decisión prodúcese apenas un mes de que a iniciativa recibise a consideración de Proxecto Industrial Estratéxico por parte da Xunta de Galicia. O Executivo galego poñía en valor que implicaría a creación de 10 empregos directos e 20 indirectos e, ademais, destacaba que esta planta de biometano contaría cunha capacidade para inxectar ata 19 gigavatios/hora anuais á rede de gas natural.

A fábrica contemplaba tamén o aproveitamento do material orgánico resultante do proceso de dixestión anaerobia (realizado para obter biometano) para a obtención dun produto fertilizante.

O proxecto LuGaz era unha forma de facer o que tantas veces dicimos que queremos: apostar pola innovación, pola sostibilidade e polo futuro do rural. Lugo é a provincia con máis vacas de muxido en España. O leite e as gandarías non son un sector máis: son o corazón económico e social da provincia. Mantén vivo o campo, sostén miles de familias, prevén o abandono rural e ten un gran potencial de crecemento. Pero tamén necesitan solucións reais», defendía Carmen Lence na súa columna de opinión.

Co proxecto paralizado, só un apoio unánime de todo o arco político permitiría reactivarlo. Mentres isto non se produza, o tempo xoga en contra. A planta ten xa realizado o groso dos traballos de enxeñería, pero no horizonte xorde unha data clave para poder seguir adiante coa folla de ruta: maio de 2026.

Esta é a data estipulada polas autoridades europeas para que a planta dispoña da financiación e os permisos necesarios de cara ao seu inicio de construción. O prazo estimado das obras situábase nos dous anos.