Radiografía da sanidade: un de cada seis galegos ten seguro privado
Ahosgal constata que o "crecemento da demanda das consultas privadas" motivou que xurdan listas de espera de "25 días", pero contrapoñen estas cifras coas da sanidade pública.
Hospital Povisa de Vigo / Wikipedia
A Asociación de Hospitais de Galicia (Ahosgal) pon números á sanidade privada en Galicia. A entidade integrada por 13 centros hospitalarios privados e que conta con máis de 5.000 traballadores destacou en declaracións á axencia Europa Press que uns 460.000 galegos dispoñen dun seguro de saúde privado, de acordo cos datos de Unespa, o que supón o 17% da poboación.
“Estas cifras supoñen un crecemento do 24% nos últimos 10 anos”, recalcaban. “O incremento das pólizas privadas acelerouse despois da pandemia, as causas do crecemento son diversas, pero a esixencia dunha maior rapidez na atención sanitaria e a lixeira subida das listas de espera, provocaron un crecemento da demanda das consultas privadas, o que motivou que xurdiran listas de espera, aínda que bastante inferiores que na pública”, explican.
Trátase, ao seu xuízo, dunha situación “que non se producía anteriormente”. “Ademais, produciuse un aumento da poboación maior de 50 anos, este envellecemento da poboación é un factor que impulsa a demanda de atención sanitaria en xeral e dos servizos asistenciais privados en particular”, apuntan.
“As listas de espera rexistráronse en algúns períodos concretos, especialmente na primavera, que foron corrixidos na maioría dos hospitais coa contratación de máis profesionais sanitarios para corrixir esta situación”, sinalan. A asociación asegura que as listas de espera “poden rondar os 25 días, dependendo da dispoñibilidade de cada especialista e a ocupación”, pero contrapoñen este dato coas rexistradas na sanidade pública.
Neste sentido, insisten en que “o crecemento de pacientes é do 5% de media nos hospitais, un 10% nos últimos tres anos, debido ao maior número de pólizas privadas e ao paulatino envellecemento da poboación, sobre todo en especialidades como dermatoloxía, cirurxía xeral, medicina interna, neuroloxía, tamén a realización de probas diagnósticas”. Ademais, estas mesmas fontes aclaran que no que vai de ano a actividade derivada do Sergas é “practicamente a mesma, con variacións que non chegan ao 1%”. “O aumento de pacientes provenientes da pública non é por derivación, senón por decisión do paciente, por dobre aseguramento ou incremento das atencións privadas”. “Non existe un crecemento significativo de derivacións á privada”, matizan.
“Os recursos destinados á atención hospitalaria en centros privados pasaron de representar o 3,55% do orzamento do Sergas en 2019 -inclúe as partidas de Povisa e do Centro Oncolóxico de Galicia– ao 2,72% en 2026″, puntualizan.
A CIG denuncia unha situación “precaria”
Pola súa parte, Miguel Tizón, de CIG-Saúde, asegura que son unhas 12.000 persoas as que traballan neste sector, incluíndo desde hospitais ou clínicas. “Onde case o 70% das persoas son mulleres traballadoras”, remarca para precisar que a situación laboral é “precaria”. “Desde 2024 vense renovando os catro convenios provinciais que afectan á sanidade privada” pero engade que “ningún deles chega a unhas condicións laborais que se poidan comparar ás que existen na sanidade pública”.
Ao seu xuízo, ao non estar “suficientemente dimensionada” a sanidade pública unha derivación de casos á privada, que considera excesiva. “Iso o que fai é que cada vez a sanidade privada colapse máis”, sinala en liña con outros representantes do sector consultados por Europa Press.
“Se antes podía presumir de axilidade na atención, xa non é así”, asevera para indicar que “cambia moito a situación dependendo do centro e a provincia”, existindo máis demanda en A Coruña ou Vigo que en Lugo, algo ao que alude tamén o presidente do sindicato médico O’Mega, Manuel Rodríguez. “Especialidades como traumatoloxía ou plástica”, cita, entre outros exemplos, para coincidir co sindicato médico en que faltan profesionais especializados porque estes optan por vincularse profesionalmente á pública. “Cámbiase case de centro de traballo como de teléfono móbil”, exemplifica Tizón.
Como outros representantes vinculados ao sector, coincide en que o volume de negocio segue sendo “importante”. “As clínicas dentais cada vez teñen máis negocio e as de cirurxía estética estánse multiplicando”, apostilla para aludir, pola contra, ao descenso de clínicas privadas que antes atendían partos.
O’Mega ve saturado o sistema público
En paralelo, Manuel Rodríguez, presidente do sindicato O’Mega, indica que ante un sistema público “saturado, que non pode dar resposta, a moitos pacientes déranlles derivados a entidades privadas de maneira directa ou indirecta”.
Con iso, refírese aos concertos do Sergas coa sanidade privada, “ao derivar pacientes ao non ser capaz de asumir a carga”. “Os centros privados comezan a ter demora, nalgúns casos importante”, sinala para referirse, en particular, a especialidades como oftalmoloxía ou dermatoloxía.
Isto atribúeo tamén a un aumento da contratación de seguros privados. “Incrementa a xente que os contrata de forma exponencial”, precisa. No caso das intervencións cirúrxicas, e o feito de que se poida esperar máis do habitual por elas na privada, relaciónao cos casos que deriva, engade, o sistema público. Por outra parte, incide na falta de profesionais médicos con especialidade.
“Hai un déficit”, apostilla para vincular esta situación coas medidas adoptadas “durante moitos anos nos gobernos sucesivos capando a formación vía MIR“. Para facer fronte a esta situación, reclama abordar esta cuestión e tamén incrementar recursos na sanidade pública.