A Casa Cornide abre as súas portas entre a expectación e as queixas por un inmoble «baleiro»
Os usuarios que conseguiron reservar unha visita, limitadas só a cinco persoas en cada quenda, lamentan ter atopado un inmoble "baleiro" máis alá do propio edificio con "teitos orixinais de pedra, algunha estatua e réplicas en portas".

Primera visita a la Casa Cornide con la alcaldesa coruñesa, Inés Rey; el portavoz del grupo municipal del BNG, Francisco Jorquera; el historiador Alfredo Vigo y el representante de la Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica, Rubén Centeno
A Casa Cornide de A Coruña, o pazo do século XVIII situado na Cidade Vella e que os Franco abriran tras incumprir ata a data os requerimentos para responder a esta obriga legal tras ser declarado Ben de Interese Cultural (BIC), abriu este luns as súas portas nun clima que mesturaba ao mesmo tempo a expectación e as queixas dos usuarios.
Con unhas visitas limitadas só a cinco persoas en cada quenda, foron poucas as persoas que se achegaron ata o lugar ante a expectación que si había de medios de comunicación desde primeira hora da mañá, cunha visita nun primeiro turno realizada pola alcaldesa coruñesa, Inés Rey; o voceiro do grupo municipal do BNG, Francisco Jorquera; o historiador Alfredo Vigo e o representante da Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica, Rubén Centeno.
Posteriormente, foron sumándose os que, tras difundirse a noticia de que a Casa Cornide estaría aberta ao público os luns, lograron facer a reserva na web habilitada para iso.
“Interesante” ou “recomendable” foron algúns dos termos empregados polos que lograron acceder, aínda que lamentaban atoparse cun inmoble “baleiro” máis alá do propio edificio con “tellados orixinais de pedra, algunha estatua e réplicas en portas”, resumía o historiador Alfredo Vigo.
Como outros, este experto subliñaba o feito de que non había “ningún moble”, algo que destacaron outros visitantes. Alguna visitante admitía que acudía co obxectivo de ver “a estrutura” do inmoble, no que se fixeron reformas na década dos sesenta, pero sen a esperanza de que houbese máis dentro.
“Había dentro un montón de papeis con membrete da Xefatura do Estado, chamoume a atención como se o deixasen aposta”, sinalou un visitante que precisou que se trata dun pazo con “moitos baños e habitacións”, pero “baleiro”.
Con todo, recomendou a visita, aínda que lamentou que ata o próximo ano non se poidan reservar máis, algo no que incidiron tamén representantes de Defensa do Común, que convocaron unha protesta este luns ante a entrada do inmoble.
Os que se achegaron nesta xornada eran de A Coruña, coñecendo nalgún caso a historia do inmoble, no que unha persoa de seguridade encargouse de regular as visitas.
“Teñen que saber que os privilexios acabáronse”, manifestaba outra muller que non logrou acceder ás visitas, pero si acudiu ata o lugar. “Era a casa dun filántropo coruñés, José Cornide, que a deixou en testamento — á cidade — e conseguiron roubalo”, lamentou outro mozo, en liña con outro que lle acompañou á protesta convocada por Defensa do Común e que cualificou de “estratexia” que o inmoble estea “baleiro”.
Protesta ás portas da Casa Cornide
Unha trintena de persoas concentráronse ante a Casa Cornide para esixir a súa “devolución” ao patrimonio público. Foi con carteis nos que se podía ler ‘Devolución da Casa Cornide ao pobo de A Coruña. Franquismo Nunca Máis’ ou que ‘Devolvan todo o roubado’ no marco dunha protesta na que demandaron, ademais, que o Concello herculino impulse as actuacións para a súa devolución ao patrimonio público e que “convoque mobilizacións para que os Franco se marchen”.
Así o expuxo, en declaracións aos medios de comunicación, Manuel Monge, presidente de Defensa do Común, entidade convocante da protesta e que desde hai anos promoveu distintas mobilizacións para lograr que a propiedade que os Franco lograron na década dos sesenta sexa de novo da cidade.
Respecto a iso, Monge explicou que o inmoble era propiedade do Concello de A Coruña e chegou a ser de Carmen Polo, esposa do ditador, a través dunha poxa, na que Pedro Barrié de la Maza fixo coa casa por 305.000 pesetas para catro días despois formalizar a venda aos Franco por 25.000 pesetas.
“Sen que haxa constancia de ningún pago”, insistiron en liña co escrito que repartiron tanto aos medios de comunicación como ás primeiras persoas que accederon ao inmoble.
“Vamos seguir reivindicando a devolución, non só que se abra”, insistiu para demandar tamén que se retiren as distincións a persoas que tiveron, ao seu xuizo, “un papel fundamental” no que Defensa do Común considera un “expolio”.
Sobre as visitas, argumentou que as primeiras están “arranxadas” por terse feito público o mércores que se abría o prazo de visitas para nun prazo curto dicir que xa estaba todo o mes de agosto cuberto.
“Propoñemos que en vez de unha visita cada semana se fagan, polo menos, tres, e en vez de cinco persoas por visita, sexan quince”, dixo para argumentar tamén que a xestión das mesmas debería ser a través do concello coruñés.