Actualizado
O fondo Blackstone renuncia á súa planta de hidróxeno en Langosteira, onde ía investir 200 millóns.
Fisterra Energy, controlada pola xestora estadounidense, descarta o proxecto ao carecer de garantías para a súa conexión eléctrica e para o subministro de enerxía renovable que require a produción de hidróxeno verde e amoníaco.
Stephen A. Schwarzman, CEO e cofundador de Blackstone / Blackstone
Blackstone decidiu abandonar o seu plan para instalar unha planta de hidróxeno verde e amoníaco en Punta Langosteira, o porto exterior da Coruña. O fondo estadounidense, máis coñecido pola súa inversión en activos inmobiliarios, iniciou en 2021 os trámites para o proxecto mediante a solicitude dunha concesión nas instalacións portuarias a través da súa filial Fisterra Energy, que controla desde un holding en Luxemburgo. Agora, o grupo de renovables controlado pola xestora norteamericana decide dar marcha atrás.
A decisión de desistir no proxecto foi comunicada recentemente á Autoridade Portuaria da Coruña, segundo indican fontes coñecedoras das conversas. Fisterra Energy achacou entón a espantada á falta de garantías sobre a conexión eléctrica para a planta e sobre o subministro de enerxía renovable en grandes cantidades que require a produción de hidróxeno. A inversión prevista, na primeira fase do proxecto, era de 200 millóns, aos que se engadirían uns centos de millóns en fases posteriores de desenvolvemento.
Máis alá dunha inversión en Galicia que se esfuma, a saída de Blackstone non será un episodio traumático para o porto exterior. Fontes da Autoridade Portuaria da Coruña sinalaron que as solicitudes de empresas para instalarse en Punta Langosteira aínda superan a capacidade da dársena, dun millón de metros cadrados. Nos últimos anos, o porto atraeu proxectos de hidróxeno, de combustibles verdes e un relevante número de empresas que queren fabricar compoñentes de eólica mariña polas condicións propicias da infraestrutura para a súa produción e exportación.
Blackstone e Fisterra Energy
Fisterra Energy, que ten como único accionista ao fondo estadounidense, está dirixida por Pedro Barriuso, ex de Iberdrola e cofundador de Helium Energy. Naquel 2021, cando solicita espazo para a planta de hidróxeno e amoníaco verde no porto exterior, alumou tamén un proxecto similar na baía de Alxeciras xunto a Enagás e White Summit Capital, solicitando unha concesión para a ocupación dunha parcela de 40.000 metros cadrados en terras andaluzas. Tamén impulsou tres parques eólicos no País Vasco, sen poder desenvolver ningún, ben por desistir da inversión ela mesma ante a falta de enganche eléctrico para a evacuación da enerxía ou pola declaración ambiental negativa do Goberno vasco. Si que conta con un parque eólico, tres plantas solares e unha central de ciclo combinado en operación en México.
Blackstone xestiona unha carteira de investimentos de máis dun billón de dólares e é especialmente coñecido en España pola inversión inmobiliaria, onde o valor da súa carteira alcanza os 611.000 millóns de dólares. O grupo que dirixe Stephen A. Schwarzman converteuse nun dos grandes tenedores de vivenda en Galicia ao aliarse co Santander para drenar o ladrillo tóxico do Popular e, en consecuencia, tamén o do Pastor.
O lento avance do hidróxeno
Ao porto exterior da Coruña, a priori, non lle faltarán investimentos en hidróxeno tras a renuncia de Blackstone. Ignis e Repsol recibiron 170 millóns en axudas na convocatoria do Ministerio para a Transición Ecolóxica dos fondos europeos para a creación de grandes vales ou clústeres do hidróxeno. A resolución atribuía a Repsol unha investimento de 116,5 millóns e a Ignis –a través da filial Armonía Green– de 369,4 millóns, nun desenvolvemento que conectaría coa planta de Resonac nas antigas instalacións de Alcoa na cidade herculina.
En todo caso, a implantación deste novo vector renovable avanza de maneira lenta. Iso asegura un informe presentado en xuño da Rede Europea de Xestores de Redes de Transporte de Electricidade (ENTSO-E), no que aseguraba que só un 3% dos proxectos plantexados en territorio europeo se atopaba en funcionamento ou en construción. O resto existen só sobre o papel. Os custos de produción mediante electrolizadores e a dispoñibilidade de renovables son factores que condicionan o desenvolvemento das iniciativas.
A eólica mariña
Exolum, a antiga CLH, é outra das empresas que quere investir en Langosteira. Pretende destinar máis de 100 millóns para construír unha terminal de almacenamento de graneles líquidos para gardar tanto combustibles convencionais como sostibles.
Outras empresas como Navantia, Moncobra, Acciona, Nervión, Saitec e Esteyco presentaron solicitudes firmes e con aval para ter sitio no porto exterior e fabricar compoñentes de eólica mariña. Na súa implantación serán clave os fondos europeos que reparte Transición Ecolóxica para a adaptación dos portos á eólica offshore. En Langosteira será necesario construír un novo peirao de atraque e novas explanadas para o asentamento destas industrias, o que conleva custosas investimentos. A priori, contar con proxectos empresariais para a dársena outorga ao porto da Coruña unha vantaxe na convocatoria de axudas.
Xunto a estas iniciativas, está na fase final de tramitación o desenvolvemento eólico de Inditex, que pretende instalar tres aeroxeradores cunha potencia conxunta de 19,8 megavatios.