Ribera Saúde despediu ao seu anterior CEO por incumprimento “moi grave” e deslealdade co grupo.

A crise reputacional que atravesa Ribera Saúde polas gravacións ao seu CEO, Pablo Gallart, no Hospital de Torrejón vén precedida doutra crise, menos ruidosa, pero con forte impacto a nivel interno. Gallart ascendeu na cúpula do grupo en maio deste ano, coincidindo coa saída de dous executivos clave, o entón presidente, Alberto de Rosa, e a conselleira delegada, Elisa Tarazona. De Rosa estaba alí desde o principio, desde o século pasado, cando se fixo cargo do Hospital de La Ribera que puxo en marcha o modelo Alzira, un hospital público de xestión privada que imaxinaron Eduardo Zaplana e o seu entón conselleiro de Sanidade, Joaquín Farnós. Tarazona foi a persoa que escolleu para substituílo como CEO en 2020, cando foi nomeado director executivo de Centene Corporation en Europa. Estivera en La Ribera con De Rosa, ocupaba a dirección de Operacións e levaba 20 anos na compañía que acababa de comprar Povisa, o maior hospital privado de Galicia.

Ambos foron cesados en maio, o que provocou o ascenso de Gallart, entón responsable de Finanzas, a CEO de Ribera Saúde. O movemento interpretouse como un golpe de timón de Vivalto Santé, o holding francés que comprou o grupo sanitario español a Centene en 2022, ante os resultados negativos que acumulaba a compañía e que alcanzaran cotas elevadas no ano da adquisición, con números vermello de 27 millóns, posteriormente rebaixados a 1,38 millóns en 2023. Con todo, houbo algo máis, unhas condutas que a compañía considerou inaceptables e que desembocaron nos despedimentos.

Incumprimento “moi grave”

De iso deixou constancia a propia Ribera Saúde nas actas das xuntas de accionistas que celebrou en diversas sociedades e nas que aprobou o cese como administradora das mesmas de Elisa Tarazona. Fixoo, por exemplo, en Povisa, depositando dita acta no Rexistro Mercantil de Pontevedra, pero tamén en Valencia, coas actas da propia Ribera Saúde. No hospital de Vigo, o documento asinado polo director financeiro do grupo, Daniel García Millán, detalla que o cese da conselleira delegada produciuse “tras coñecer determinados feitos levados a cabo por súa parte e que son constitutivos dun incumprimento moi grave dos seus deberes fiduciarios como conselleira”.

Engade que “estas condutas supoñen unha clara vulneración dos principios máis elementais que presiden o Grupo Ribera Saúde, así como un quebranto irreparable do deber de dilixencia e lealdade“. O requirimento de actuar con lealdade e dilixencia debida está recollido no código ético do grupo, aínda que de maneira xenérica, aludindo, por exemplo, á necesidade de facer unha análise “rigurosa” de riscos na relación con terceiros ou en garantir que as actividades que se emprenden son lícitas.

Fontes do sector apuntan que o conflito coa entón CEO estaría vinculado á difusión inapropiada de información confidencial do grupo, entre outros motivos, e que o despedimento, que foi considerado obxectivo por parte do consello de administración –é dicir, sen indemnización– está xudicializado. Consultada por este medio, Ribera Saúde descartou pronunciarse sobre o cese de Tarazona e De Rosa e remitiuse ao comunicado enviado aos medios o pasado maio, cando se anunciou o nomeamento de Gallart como conselleiro delegado.

O crecemento de Ribera Saúde

En todo caso, estas acusacións aos dous principais executivos do grupo ata o pasado maio van máis alá da opinión máis estendida no sector da sanidade privada, onde consideraban que a caída dos históricos directivos se debía á posta en marcha dun agresivo plan de crecemento no que non cuadraban os números. Estas mesmas fontes ubican no sector crítico coa xestión de Tarazona e De Rosa ao entón director financeiro, Pablo Gallart.

Do plan de expansión de Ribera Saúde hai sobradas probas. Despois de comprar Povisa fixose co hospital lucense Polusa, co ferrolano Juan Cardona, coas clínicas Santo Domingo de Lugo e Assistence da Coruña. E iso só en Galicia. En Aragón e Asturias incorporou os hospitais HC Miraflores e Covadonga; en Portugal fixose coa xestión do hospital de Cascais; na Comunidade Valenciana comprou o centro médico Pasarela de l’Eliana ou o hospital de traumatoloxía e rehabilitación IMSKE; en Murcia quedou o grupo de clínicas Cardiosalus.

A dieta de engorde do grupo valenciano, que alcanzou os 900 millóns de ingresos, contribuíu ao proceso de concentración da sanidade privada en España, en competición con outros grandes operadores como Quirón, HM ou Vithas.

Tarazona preside a fundación Ribera

A saída do expresidente e da ex conselleira delegada fixose pública mediante un comunicado o pasado 22 de maio no que se anunciaba unha “reorganización” do consello de administración “dentro dun plan que ten como obxectivo apostar polo mercado español, en liña cos valores de integridade e o compromiso que rixen a estratexia e bo facer de Vivalto Santé“. Vinculaba os cambios a “reforzar as sinerxías e o alineamento estratéxico coa cultura corporativa do grupo francés”.

Emmanuel de Geuser, conselleiro delegado do Grupo Vivalto Santé, asumiu a presidencia do consello e Pablo Gallart converteuse, “de forma interina”, no CEO do grupo. Elisa Tarazona mantívose na presidencia da Fundación Ribera, constituída en 2022 coa “vontade de promover e impulsar o modelo de medicina preventiva, predictiva, participativa, personalizada e poboacional do grupo sanitario Ribera”.

Uns meses despois, El País publicou a gravación de Gallart na que pedía engordar as listas de espera e rexeitar procedementos non rendibles para mellorar os números no Hospital de Torrejón, e trascendían as denuncias internas contra el por inducir a condutas que poderían xerar unha desigualdade na atención a pacientes. A diferenza do que sucedeu con Tarazona e De Rosa, Ribera Saúde non ve motivos para cesar ao novo CEO. Ao contrario, mostroulle o seu apoio, atribuíndo a filtracións “malintencionadas” a aparición dos audios, que ademais considera “descontextualizados”. O grupo realizou auditorías no Hospital de Torrejón que “avalan a boa xestión asistencial” no centro, asegurou Emmanuel de Geuser nun comunicado oficial.