Sandra Ortega gaña nos xulgados a Banca March e evita 36 millóns en indemnizacións por Room Mate

O Xulgado de Primeira Instancia número 62 de Madrid desestimou a demanda de Banca March contra Rosp Corunna ao entender que o seu exxestor, José Leyte, falsificou a firma para emitir as cartas de patrocinio a Room Mate antes da súa quebra.

Sandra Ortega

Imagen de archivo de Sandra Ortega / EFE (Cabalar)

Nova vitoria xudicial de Sandra Ortega fronte á banca pola caída de Room Mate. O Xulgado de Primeira Instancia número 62 de Madrid desestimou a demanda que Banca March presentou contra Rosp Corunna pola quebra da cadea hoteleira.

A entidade financeira reclamaba unha indemnización de 36 millóns de euros ao family office da primoxénita de Amancio Ortega pola súa negativa a afrontar a quebra dos hoteis. Con todo, a maxistrada considerou probado que Sandra Ortega non deu o seu consentimento a José Leyte para emitir as comfort letters.

A sentenza, adiantada polo xornal Cinco Días, destaca “a máis absoluta falta de proba” sobre o feito de que Sandra Ortega estivese detrás destas cartas de patrocinio. Considéraas “nulas de pleno dereito” e, ante esta situación, exime de calquera responsabilidade á dona de Rosp Corunna por non afrontar os pagos esixidos por Banca March.

A firma de Sandra Ortega

As testemuñas practicadas durante o xuízo deron validez á tese defendida por Sandra Ortega que poñía de relevo que non eran razoables os avais a unha empresa que afrontaba unha situación financeira de inviabilidade. A sentenza aliñase coa que emitiu o Xulgado de Primeira Instancia número 46 de Madrid o pasado mes de febreiro. Nela estimábanse as probas presentadas por Rosp Corunna para demostrar unha presunta falsificación da firma de Sandra Ortega por parte do seu exxestor, José Leyte.

Neste sentido, a defensa de Rosp Corunna alegou nos diferentes procesos xudiciais que mantén coa banca que non se tivo constancia destas comfort letters ata o despedimento de Leyte en 2020. Para iso, a firma aprobou como proba documental unha pericial caligráfica que demostraba que as firmas que figuran neses documentos eran unha imitación e que as fixo o propio xestor.

“A actividade probatoria practicada non permite determinar acreditado de modo algún o consentimento na operación da única persoa que tiña capacidade para o outorgamento das cartas de patrocinio ás que se refire a demanda (…) podendo concluírse que as mesmas son nulas de pleno dereito por non teren sido asinadas, consentidas, nin coñecidas pola administradora única de Rosp Corunna”, destaca a maxistrada.

A sentenza, que non é firme e contra ela cabe recurso ante a Audiencia Provincial de Madrid, tamén recolle que “foi decisión de Banca March o dar por boa a firma da administradora única nas cartas de patrocinio con base exclusivamente nun neglixente criterio de confianza, o que lle levou a asumir tan atrevidamente o risco da financiación”.

Historias como esta, en su bandeja de entrada cada mañana.

O apúntese a nuestro  canal de Whatsapp

Deixa unha resposta