Ferroglobe, provedora de Alcoa e Megasa, ve o aceiro e o aluminio como gañadores co rearme da OTAN.

Ferroglobe debuxa o escenario que ten por diante no seu camiño para saír dos números vermellos. A matriz de Ferroatlántica presentou a última hora do martes os resultados dun segundo trimestre do ano ao que deu carpetazo cunhas perdas de 10,5 millóns de dólares (uns 9,1 millóns de euros ao cambio actual) que son seis veces inferiores aos 57,5 millóns de euros que perdeu nos tres primeiros meses de 2025.

“Animannos os beneficios iniciais derivados das accións comerciais en Estados Unidos. Cremos que as decisións que tomaranse proximamente tanto en Estados Unidos coma na Unión Europea poderían ofrecer un apoio clave para garantir unha competencia xusta e unha mellora nos prezos“, afirmou Marco Levi, conselleiro delegado de Ferroglobe, sobre a batería de novos aranceis que se preparan a un e outro lado do Atlántico.

As políticas comerciais reducirán, segundo as estimacións do directivo, a presión á baixa que existe actualmente sobre os prezos. Pero a este xiro de chave, que leva a Levi a vislumbrar un 2026 con “desenvolvementos positivos” para Ferroglobe, súmase tamén o vento de cola procedente dos plans de rearme por parte da OTAN.

O tirón do sector de defensa

“De cara ao futuro, un factor clave é o compromiso da OTAN de aumentar significativamente o gasto en defensa. Espérase que isto teña un impacto positivo nas industrias do aceiro e o aluminio, sectores estreitamente relacionados coas nosas operacións. Cabe destacar que os países membros da OTAN inclúen os nosos principais mercados en Europa e América do Norte“, explicou o conselleiro delegado de Ferroglobe durante a conference call cos analistas das principais casas de investimento.

Ferroglobe apunta, desta maneira a dous sectores como o siderúrxico e o aluminio como os principais beneficiados por este previsible aumento no gasto militar. A multinacional que preside Javier López Madrid conta con nomes propios destes dous ámbitos entre a súa carteira de clientes. É o caso de Celsa Group ou Megasa (con plantas en A Laracha e Narón, respectivamente) nun ámbito siderúrxico ao cal tamén pertencen ArcelorMittal, Sidenor ou Tata Steel.

No aluminio, pola súa banda, brilla con luz propia unha Alcoa que vén de rubricar un acordo para dar entrada ao grupo enerxético Ignis Eqt no accionariado do seu complexo de San Cibrao.

Os aranceis entran a escena

Ferroglobe retirou a súa guía de previsións de beneficios para este 2025 ante a presenza dun entorno “extremadamente incerto”, pero no que vislumbra oportunidades de crecemento e non só polo aumento do gasto militar.

“Alemaña anunciou plans para investir máis de 500.000 millóns de dólares en infraestrutura, o que respalda aínda máis a demanda a longo prazo na nosa industria”, recalcou un Marco Levi que mostra as súas esperanzas no resultado das denominadas medidas de salvagarda da Unión Europea.

Nesta investigación iniciada o pasado mes de decembro, Bruxelas está analizando ata que punto as importacións de aliaxes de manganeso, de aliaxes baseadas en silicio ou de silicio metal se enmarcan dentro de prácticas de comercio desleal. “A decisión preliminar, que inicialmente se esperaba para maio, non foi anunciada oficialmente. Neste momento, non sabemos que medidas se adoptarán nin cal será o calendario. Como resultado destes atrasos, cremos que Ferroglobe beneficiarase destas medidas en 2026″, destacou o conselleiro delegado da compañía.

“Somos optimistas de que a importancia estratéxica da nosa industria resultará nun resultado favorable”, precisou un Marco Levi que defende o papel “esencial” dos produtos de Ferroglobe en industrias clave como a do aluminio, a química, a aceireira, a fotovoltaica, os microchips e a armamentística”.

Europa podería seguir, desta maneira, os pasos de Estados Unidos, onde Ferroglobe xa identifica “beneficios tanxibles” das medidas “antidumping” que a administración Trump impuxo ás importacións de ferrosilicio procedentes de países como Rusia, Kazajistán, Brasil e Malaisia.