O Supremo dá a razón a Abanca fronte ao xigante francés Gecina por un pufo de 48 millóns con Caixa Galicia.
Abanca levou ao grupo inmobiliario Gecina ao xulgado por incumprimento de contrato despois de asinar cartas de patrocinio que garantían o pago de débedas de dúas sociedades españolas por financiamento concedido por Caixa Galicia en 2008.
Francisco Botas, CEO de Abanca, Juan Carlos Escotet, presidente de la entidad, y Alberto de Francisco, director de Finanzas de Abanca, en la presentación de los resultados del primer semester de 2024
Comentarios
A sombra das caixas é alongada. Canto menos, a que se proxecta polos corredores de xulgados e tribunais. Tanto é así que os seus pufos ventilanse agora no Supremo, última instancia de casación que resolve litixios que teñen a súa orixe en plena burbulla, como é o caso. E é que a Sala de o Civil do alto tribunal acaba de dar a razón a Abanca fronte á inmobiliaria francesa Gecina por un pufo de 48 millóns xerado en 2008, por incumprimento de contrato asinado polos seus directivos con Caixa Galicia cando a fusión con Caixanova estaba a dous anos de ser unha realidade.
Gecina, unha das grandes inmobiliarias europeas, estivo controlada no seu día por Metrovacesa e o xa finado Joaquín Rivero chegou a ser o seu presidente. Foi o equipo xurídico de Abanca quen en 2015 presentou unha demanda ante o Xulgado de Primeira Instancia número 69 de Madrid por incumprimento dun contrato de garantía que databa de decembro de 2008 e solicitaba que se condenase á inmobiliaria francesa a aboar 48,7 millóns máis xuros en concepto de indemnización. A clave do caso, as cartas de patrocinio (comfort letter) que garantían o pago de débedas de dúas sociedades españolas derivadas de financiamento concedido por Caixa Galicia.
Unhas garantías millonarias
Agora, nunha sentenza do pasado mes de xullo, á que tivo acceso Economía Dixital Galicia, o Tribunal Supremo desestima o recurso extraordinario por infracción procesal e o recurso de casación interpostos por Gecina Societé Anonyme contra a sentenza da Audiencia Provincial de Madrid que a condenou a pagar a Abanca un total de 48,7 millóns máis xuros legais, en virtude das citadas cartas de patrocinio subscritas en 2008.
A demanda inicial de Abanca contra Gecina sustanciouse polo incumprimento dunha carta de patrocinio que garantía o pago de débedas de dúas sociedades (Inmopark 92 Alicante e Inmobiliaria Lasho) derivadas de créditos concedidos por Caixa Galicia. Gecina esgrimiu entón a nulidade da carta de patrocinio, argumentando que fora asinada sen autorización do seu consello de administración. Inmopark 92 Alicante acabou en concurso e liquidación.
Recurso tras recurso
Catro anos despois, en 2019, o Xulgado de Primeira Instancia número 69 de Madrid estimou a demanda de Abanca, condenando a Gecina ao pago do principal reclamado, pero limitando os xuros ao tipo legal. O proceso seguiu e en 2020, a Audiencia Provincial de Madrid confirmou a sentenza, que fora recorrida polo grupo francés, considerando que a carta de patrocinio era válida e vinculante, e que a lei aplicable ao contrato era a española.
O asunto chegou ao Tribunal Supremo, e Gecina argumentou que a carta de patrocinio era nula segundo o dereito francés, que esixe autorización do consello de administración para subscribir garantías, e que a lei aplicable debería ser a francesa. Na súa sentenza do pasado mes de xullo, a Sala de o Civil rexeita estes argumentos, sinalando tres cuestións capitais. Primeiro, que a lei aplicable ao contrato é a española, xa que o contrato ten vínculos máis estreitos con España. Dous, que a carta de patrocinio é válida e vinculante, e Gecina non demostrou que Abanca actuara de mala fe. E, por último, que a falta de autorización do consello de administración non afecta a validez do contrato fronte a terceiros segundo a normativa española.
Por tanto, o Supremo confirma así a sentenza da Audiencia Provincial, polo que ratifica a validez das cartas de patrocinio e a obriga de Gecina de cumprir cos compromisos asumidos fronte a Abanca. Ademais, Gecina debe pagar as custas do recurso e perde o depósito constituído para a súa interposición.
O xigante francés
Gecina é unha das grandes inmobiliarias francesas, especializada en oficinas, que estivo baixo control de capital español polo menos durante dez anos. Foi en 2014 cando se pechaba o que en 2005 supuxera un dos momentos álxidos do boom do ladrillo, cando Metrovacesa converteuse na primeira inmobiliaria europea ao controlar o 68,5% da compañía gala e sumar uns activos de case 14.000 millóns de euros. En 2014, os grandes bancos españoles propietarios de Metrovacesa decidiron desfacerse por máis de 1.600 millóns de euros do 27% que lles quedaba da inmobiliaria francesa, poñendo fin á aventura española.
Joaquín Rivero, considerado un dos señores do ladrillo, falecido en 2016, chegou a controlar xunto co seu socio Juan Bautista Soler o 31,4% do capital de Gecina, no que Metrovacesa foi segundo máximo accionista cun 27%. Iso outorgoulle no seu día a presidencia do grupo francés ao empresario xerezano. Os activos de Gecina hoxe en día superan os 15.000 millóns.
