Lamentablemente, no proporcionaste el texto completo que necesitas traducir. Por favor, envíame el texto completo y estaré encantado de ayudarte con la traducción al gallego.
A mobilidade incide de maneira moi directa na forma na que as empresas deseñan os seus produtos e servizos; ao tempo que tamén reconfigura o ecosistema empresarial. E a maior dispoñibilidade de man de obra impulsa a transferencia de coñecementos e obriga a repensar a xestión do capital humano.
Quedan claras dúas verdades: a primeira, o mundo que nos rodea non se detén; e, a segunda, o mundo económico comezou a fragmentarse. Respecto á primeira afirmación, non cabe dúbida de que os actuais discursos subliñan a necesidade de replantexar as políticas monetarias e fiscais con maior contundencia; centrando o énfase no gasto que apoia o crecemento potencial e concentrando as prioridades estratéxicas clave. Isto é, endereitar o rumbo mediante un axuste fiscal e focalizar accións sobre o escudo social e a innovación como alavancas do desenvolvemento. Respecto á segunda, fracturar non é o mesmo que desglobalizar. Presúponse que se afianzará o comercio cos aliados e reducirase cos rivais; polo que o mundo dividirase nun bloque centrado nos Estados Unidos e outro sobre China, con varios países non alineados no medio, intentando facelo o mellor que poidan. O presidente Trump no seu recente texto sobre a Nova Estratexia de Seguridade Nacional acaba de ratificalo cando pon o acento na inmigración. Este panorama obriga a chegar a acordos no tocante á reubicación das persoas; os procesos de adaptación dos migrantes e os contingentes de solidariedade.
En España, despois dunha fase na que prevaleceron os desprazamentos económicos cara ás comunidades autónomas de Madrid e Cataluña comezan a rexistrarse novas mobilidades. Os datos do ano 2024 subliñan tres tendencias. Unha, que as zonas valencianas e baleares foron as áreas que maior atractivo presentaron para os traballadores que se mudan por motivos de traballo. A segunda, que Cataluña mantén o seu atractivo, pero non o incrementa, situándose en terceira posición en canto a sedución laboral. E a terceira, que as áreas andaluzas e castelás (tanto a leonesa como a manchega) mostran os peores índices de atractividade laboral.
Hai dous factores clave nas estratexias para ampliar o radio de acción e captación de persoas: talento e estabilidade das empresas
Galicia mantén un saldo negativo no que atinxe á mobilidade laboral xeográfica; é dicir, marchan máis persoas cara a outras zonas a traballar que as que veñen (56.716 por 38.129, en 2024). Escasa diferenza, pero ao ser negativo entra a formar parte das autonomías que sofren migración interior. As causas desta nova mobilidade débense fundamentalmente ás condicións salariais, de traballo, de estabilidade e de proxecto de vida.
Profundizando na análise, o ano 2024, foi o exercicio de maior número de desprazamentos de traballadores dos últimos anos. Poderíase argumentar que hai dous factores clave nas estratexias empresariais á hora de ampliar o radio de acción e captación de persoas: o talento e a estabilidade das empresas. Ambos forman parte da clave de bóveda do tirón das comunidades autónomas.
Porén, ante a pregunta se existe unha relación entre atractividade laboral e crecemento económico, a resposta é positiva. Entre os factores a ter en consideración atópanse o escenario no que se desexa desenvolver a vida e o ecosistema libre de trazos hostís. Neste sentido, as actuacións a favor da consolidación do tecido empresarial e as regras no marco das relacións laborais esixen tratamentos específicos adecuados de cara a satisfacer as novas demandas dos axentes económicos e sociais. Cada desprazamento humano xera novas demandas de bens e servizos; arrastrando novos hábitos de consumo, expandindo os nichos de mercado e impulsando a diversificación da oferta. En consecuencia, a mobilidade incide de maneira moi directa na forma en que as empresas deseñan os seus produtos e servizos; ao tempo que tamén reconfigura o ecosistema empresarial. E a maior dispoñibilidade de man impulsa a transferencia de coñecementos e obriga a repensar a xestión do capital humano.
Esta secuencia fai que as urbes se transformen aceleradamente, aumentando a presión sobre a vivenda, transporte e servizos públicos; e xurdindo, de inmediato, novas oportunidades no que concerne á innovación urbana. En suma, a mobilidade acentúa as dinámicas de cambio, concertación e coordinación.