Se algo puxeron de manifesto os devastadores lumes ocorridos nesta canícula de 2025 é que a cantidade fai a calidade. 400.000 hectáreas arrasadas, é dicir, 4.000 quilómetros cadrados pasto das lapas case en medio mes. Practicamente unha provincia como Pontevedra.
Pasamos de admirar a empresarios que erguían fábricas, cadeas de distribución ou imperios industriais a idolatrar a tipos que se gravan desde un Lamborghini alugado, explicando como facerte millonario "coa mentalidade correcta".
As imaxes de hectáreas calcinadas, aldeas ameazadas e equipos de extinción desbordados repítense como unha dolorosa rutina que erosiona non só a paisaxe, senón tamén a confianza na nosa capacidade colectiva para xestionar un recurso estratéxico.
O noso ministro do ramo dos transportes non desiste no seu empeño de educarnos; tira de sabiduría e utiliza o sarcasmo tamén con outro fin, activar as nosas descansadas neuronas veraniegas e prepararnos para poder entender que iso de estar de vacacións sobrevaloradas non vai con el.
O déficit estrutural en infraestruturas eléctricas frea o desenvolvemento industrial e a evacuación de enerxía limpa en comunidades líderes como Galicia.
O meu recente traslado a Chile coincidiu en España co escándalo do caso Montoro e o debate sobre a necesidade de regular o lobby e os asuntos públicos. Curiosamente, chego a un país con unha lexislación moi avanzada neste tema desde 2014, que obriga a transparentar reunións, viaxes e doazóns a autoridades.
En lugar de analizar por que tanta xente necesita un subsidio para chegar a fin de mes, o relato oficial convérteo nun "éxito social".
A nova normativa obriga a que as ofertas se realicen mediante canles de notificación fehaciente, como o buromail, que non só certifica o envío e a recepción, senón tamén o contido exacto da comunicación.
O desenvolvemento económico non pode desligarse dos piares que sosteñen unha sociedade xusta e cohesionada: o benestar das persoas, a equidade territorial, a transparencia institucional e o fortalecemento do tecido produtivo desde a base.
Se non cambiamos o modelo educativo xa, non teremos unha xeración perdida; teremos millóns de cerebros perfectamente domesticados, formados para obedecer, non para transformar.
