Novo golpe xudicial á eólica galega a pesar do aval da Xustiza europea
O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia anula as autorizacións outorgadas pola Xunta a un parque eólico de Toyota por carecer dunha declaración de impacto conxunta coa liña eléctrica.
Operarios en un parque eólico / Disa Group / Anuario AEE
Comentarios
Ninguén consegue desenredar o sector eólico galego, que non acaba de saír do túnel xudicial no que leva xa varios anos inmerso, acumulando paralizacións en proxectos. En varias ocasións proclamouse o desbloqueo definitivo do sector, ben por sentenzas do Tribunal Supremo e, no último caso, pola resolución do Tribunal de Xustiza da Unión Europea que avalou a tramitación das autorizacións por parte da Xunta. Con todo, xa resolta a cuestión prexudicial, o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia volveu pronunciarse contra un dos parques que estaban pendentes de Estrasburgo.
A Sala do Contencioso anulou a autorización administrativa previa e de construción que a Xunta concedeu a Eurus, filial de renovables de Toyota, para levantar o parque A Ruña III en Mazaricos. Este proxecto foi, precisamente, o que se someteu a consideración do TJUE, pero continuará bloqueado a pesar do pronunciamento favorable da Xustiza europea.
Declaración conxunta coa liña eléctrica
Os maxistrados, na primeira sentenza tras a resolución da cuestión prexudicial, examinan o fondo do litixio, xa non só a solicitude de medidas cautelares, e dan a razón aos recorrentes, a asociación Petón do Lobo.
Os maxistrados basean a anulación en que a declaración de impacto ambiental limitouse ao parque eólico cando tiña que terse realizado de forma conxunta coa da liña eléctrica de evacuación. “A Ruña III non só se configura como unha instalación que produce enerxía eléctrica, senón que tamén a almacena e transporta ata a rede”, indica o TSXG, ao tempo que engade que “tiñan que terse contemplado todos os seus compoñentes nun só proxecto ou, polo menos, valorar ambos de forma conxunta nunha soa declaración de impacto ambiental”.
Impacto na Rede Natura
O segundo dos argumentos estimados polo TSXG é a falta de análise, na declaración de impacto ambiental, “para previr ou, no seu caso, mitigar”, os danos que o parque eólico podería producir a algúns espazos próximos á Rede Natura 2000.
A Sala, polo tanto, conclúe que “o que procedía era tramitar e formular un único procedemento de avaliación medioambiental que valorase de forma unitaria e conxunta os impactos e efectos sinérxicos do conxunto das instalacións, que non só eran as de produción ou xeración de enerxía eléctrica, senón tamén as de transporte ata a rede, sen esquecer a proximidade dese parque co que ía compartir infraestruturas de evacuación”. A sentenza non é firme, pois cabe presentar recurso de casación ante o Tribunal Supremo.
