Taxis e VTC na Coruña: competencia para mellorar, non para destruír

¡Ei Tecnófilos! ¿Que está a pasar por aí? Vamos tentar aprender algo. Este non é un debate frío de despacho. Falo desde o sentimento, desde a experiencia de quen se deixou a pel no taxi para poder iniciar a súa vida como empresario en Galicia. Falo dun sector que respecto profundamente porque foi o que me permitiu arrincar. E precisamente por esa lealdade, a virtude máis importante, creo que hai que abordar a crise Taxi vs VTC con cabeza fría e corazón quente.

Porque, se algo teño claro, é que o verdadeiro xefe en mobilidade é o cliente. O usuario é o que paga, decide, elixe… e o mercado síguelo.

Unha cidade pequena… que vive como unha grande

A Coruña ten 250.000 habitantes censados. Pero isto é unha ficción estatística. A realidade é que a súa área metropolitana supera de longo os 400.000 habitantes, e son esas persoas as que cada mañá enchen a cidade para traballar, estudar, ir ao médico, comprar ou simplemente vivir. Con todo, as licenzas de taxi regúlanse só polo censo municipal. Resultado: desaxuste brutal entre a demanda real e a oferta permitida.

O taxi coruñés presta un servizo público esencial, pero a cidade quedouse pequena nos papeis, mentres a vida real desbórdase máis alá das fronteiras administrativas.

As VTC non son o inimigo… se cumpren as regras. Hai quen as chama intrusas. Hai quen se pon nervioso porque operan doutra forma, con outra tecnoloxía, con outro estilo. Pero sexamos serios: a competencia non é mala. A competencia obrígache a mellorar.

As VTC aceleraron a modernización do taxi: apps, reservas automáticas, pago dixital, seguimento da viaxe… Cousas que antes parecían ciencia ficción.

Agora ben:

Se a normativa esixe precontratación, que se cumpra.
Se non poden captar en rúa, que non o fagan.
Se hai regras distintas, que desaparezan.
Igual traballo, iguais obrigacións.

Isto vai de xustiza competitiva, non de pechar o mercado. O monopolio mata a calidade. O cliente sábeo. Durante anos, en moitas cidades viviuse coa idea de que “o que hai é o que hai”. E punto. Pero esa época morreu.

Hoxe o usuario non quere esperas eternas, nin malas caras, nin coches obsoletos. E ten alternativas.

Se un taxi presta un gran servizo, rápido, amable, dixitalizado… O cliente volve. Se non, desliza o dedo nunha app. E desaparece. É así de sinxelo. Duro, si; pero honesto.

E dígoo eu que, se non fose polo taxi, por aquelas noites interminables, non tería podido fundar a miña primeira empresa con 21 anos. A min o taxi non mo contaron: sufrino.

O futuro: regras claras, servizo excelente

O que A Coruña necesita non é dividir ao sector nin incendiar a rúa. O que necesita é: regulación moderna e realista para unha cidade que vive a ritmo metropolitano; taxis dixitalizados e centrados en experiencia de cliente; VTC controladas e cumprindo a lei sen interpretacións creativas e competencia sana onde gañen os cidadáns.

Porque o que manda é o usuario. Non o político, non o lobby. O usuario é o “puñetero amo” e a mobilidade debe deseñarse para el.

Os taxistas coruñeses teñen oficio, barrio, humanidade e un servizo que pode ser excelente. Se a iso lle suman innovación, puntualidade, calidade… non haberá VTC que lles tosa. Pero prohibir ao que ven competir honradamente nunca foi a solución. Non vai de poñer valados, vai de poñerse as pilas.

Os taxistas fixeron mellor aos VTC. E os VTC están facendo mellor ao taxi. Así é como España gaña. Así é como Galicia avanza. Así é como se constrúe futuro.

¡Se me tecnoloxizan!