Lamentablemente, no proporcionaste el texto completo de la noticia que necesitas traducir. Por favor, envíame el texto completo y estaré encantado de ayudarte a traducirlo al gallego.

A Eurorrexión Galicia–Norte de Portugal atópase nunha posición estratéxica de enorme valor, situada no eixe atlántico europeo e con acceso directo a rutas marítimas intercontinentais, e ofrécenos a oportunidade dunha planificación conxunta e dunha promoción coordinada, buscando maximizar o potencial aéreo do conxunto. Con todo, esta vantaxe xeográfica aínda non se traduce plenamente en competitividade nin en cohesión territorial.

Para iso, necesitamos mesas de diálogo cos nosos veciños portugueses para explorar como podemos complementarnos sen debilitarnos mutuamente, identificando nichos de mercado e potenciando a oferta global. A colaboración neste sentido, lonxe de ser unha ameaza, enriquecerá a ambos territorios.

As prioridades, polo menos algunhas delas, están claras: a modernización ferroviaria Galicia–Oporto; o impulso ao transporte público intermodal; o reforzo da rede portuaria e loxística; a consolidación dun hub industrial e innovador e unha estratexia turística común en torno ao Camiño Portugués.

En relación coas infraestruturas aeroportuarias, debemos avanzar cara a un modelo que as conciba como un sistema complementario, onde cada unha potencie á outra, optimizando a oferta conxunta e cubrindo de forma máis efectiva as necesidades de toda a comunidade. A especialización, a complementariedade de rutas e unha estratexia común de captación de aerolíneas son pasos esenciais.

A competitividade e cohesión de Galicia e norte de Portugal dependerán da nosa capacidade para avanzar nestas liñas de maneira conxunta. Só así a eurorrexión poderá consolidarse como un referente europeo de cooperación, innovación e desenvolvemento equilibrado, un espazo onde a integración non sexa un discurso, senón unha realidade tangible para empresas, traballadores e cidadáns.

O anuncio por parte do presidente do Goberno, Pedro Sánchez, sobre un plan de investimento de 12.900 millóns de euros nos aeroportos de Aena entre 2027 e 2031 debería ofrecer unha oportunidade para abordar estes desafíos nos aeroportos de Galicia, aínda que probablemente o foco non estea na nosa comunidade.

Unha estratexia eurrorrexional

O compromiso da Confederación de Empresarios de Galicia (CEG) é firme: avanzar da man das institucións públicas, o tecido empresarial e a sociedade civil para que Galicia e o Norte de Portugal se consoliden como un referente europeo en cooperación estratéxica, innovación e desenvolvemento equilibrado. Queremos proxectar á eurorrexión como un polo de atracción de investimentos, xerador de oportunidades e garante de progreso, capaz de mellorar a calidade de vida de toda a nosa cidadanía.

Así, desde a CEG propoñemos unha axenda que pasa por deseñar unha verdadeira política de rede para Galicia, con incentivos coordinados, non solapados, e co obxectivo de dar servizo ás necesidades de Galicia e os seus cidadáns que hoxe voan por Oporto cando non atopan oferta aquí.

Dita axenda pasa tamén pola creación dunha mesa aeroportuaria da Eurorrexión Galicia-Norte de Portugal, na que se compartan datos de demanda, se traballe en evitar duplicidades en incentivos e en crear produtos combinados (bus/rail + avión) que faciliten a alimentación recíproca.

Debemos dar saída ás necesidades durante todo o ano. Iso pasa por un plan de continuidade inverno 2025–verán 2026, dando resposta aos recortes de determinadas liñas co a priorización de rutas troncais e frecuencias sobre “flashes” estacionais, con paquetes de risco compartido e marketing cooperativo entre administracións e comerciais de Aena focalizadas en aeroportos periféricos para protexer a conectividade esencial.

É tamén imprescindible apostar pola intermodalidade: iso pasa por acelerar o eixe Vigo–Oporto de alta velocidade e a súa conexión cos aeroportos. A CEG defendeu priorizar o Vigo–Oporto polo seu retorno económico e de integración laboral. Non é “tren vs avión”, é sumar: o tren alimenta aeroportos e reduce custos porta a porta para o negocio transfronteirizo. É necesario contar cun calendario e fitos públicos.

Finalmente, sería moi útil contar cun observatorio de conectividade da eurorrexión, que ofreza entre outra información datos mensuais (Aena/ANA) de pasaxeiros, ocupacións e mix negocio/ocio por ruta, ou un panel de alertas ante riscos de saída de operadores. Iso permitirá, con datos como os de mobilidade transfronteiriza (33.000 residentes, 14.500 traballadores), deseñar mellor a rede de rutas.

Ademais disto, non podemos negar a realidade de que o Aeroporto Francisco Sá Carneiro de Oporto consolidouse como unha infraestrutura aeroportuaria de referencia e un importante motor económico para o Norte de Portugal. Para unha parte considerable da nosa cidadanía e do noso tecido empresarial, Oporto converteuse nunha alternativa real e, en ocasións, a única opción viable para acceder a un abano de destinos e frecuencias que os nosos aeroportos, na actualidade, non ofrecen.

Aeroporto Francisco Sá Carneiro, en Oporto / ANA

Esta situación lévanos a unha profunda reflexión. A nosa visión para a Eurorrexión Galicia-Norte de Portugal é a dun espazo de colaboración e sinerxías, non de rivalidade. Con todo, a colaboración debe ser construtiva e equilibrada, sen que supoña unha erosión das capacidades propias dunha das partes. Observamos como o dinamismo de Oporto, ás veces, atrae fluxos de pasaxeiros galegos que poderían, e deberían, ser xestionados desde os nosos propios aeroportos se tivésemos unha oferta adecuada.

Por iso, a clave non reside en ignorar Oporto, senón en integralo nunha estratexia eurrorrexional máis ampla, pero coa clara premisa de coordinar e potenciar os nosos propios activos.

Debemos traballar para que os nosos tres aeroportos galegos –Santiago, Vigo e A Coruña– non só sobrevivan, senón que prosperen, converténdose no principal referente para a conectividade de Galicia. Oporto pode ser un complemento valioso para rutas moi específicas ou de longo radio que xustifiquen unha investimento masiva, pero nunca debe ser a solución por defecto para a demanda interna galega.

O golpe de Ryanair

O recente anuncio sobre a reestruturación da base de Ryanair en Galicia e a consecuente redución de destinos e frecuencias interpélannos directamente. É unha decisión que, aínda que pode responder a lóxicas empresariais da aerolínea, xera un impacto significativo no conxunto do tecido empresarial e social galego.

Falamos da potencial supresión de máis de 1,25 millóns de prazas anuais só en Galicia e a redución de preto de 70 frecuencias semanais a partir de xaneiro de 2026. Estas cifras non son meros números; representan oportunidades perdidas, limitacións para a mobilidade e, en última instancia, un desafío á nosa competitividade como comunidade autónoma.

É innegable que a perda dun volume tan considerable de prazas e destinos afectará á internacionalización das nosas empresas, a atracción de novas investimentos e a dinamización dun sector turístico clave na nosa economía.

Instrumentos de coordinación como o Comité de Coordinación Aeroportuaria de Galicia ou outros que se poidan articular, deben xogar un papel crucial para abordar unha axenda clara de medidas, porque a perda de conectividade prexudica a Galicia.

O futuro da conectividade aérea de Galicia pasa por unha xestión e coordinación aeroportuaria moito máis eficiente e integrada. Non podemos seguir percibindo os nosos aeroportos –Santiago, Vigo e A Coruña– como entidades illadas que compiten entre si.